محدودیت های اقتصادی استرالیا
مسکن در استرالیا تحقیقات نشان داده است که استرالیا تغییرات نسلی را در هنگام مالکیت در خانه تجربه می کند؛
و خانواده های جوان تحت تأثیر عواملی مانند محدودیت های اقتصادی،
انتخاب شیوه زندگی و ترجیحات کار در خانه قرار دارند.
بنابراین محدود کردن توانایی آنها برای تبدیل شدن به صاحبان خانه
داده های مربوط به مالکیت خانه از آخرین سرشماری سال ۲۰۱۶،
گزارش میزان مالکیت کل مالکیت ملکی ۶۷٪، از ۶۸٪ در سال ۲۰۱۱ گزارش شده است
(تعداد خانه های خصوصی اشغال شده طبق نوع اشغال / مالکیت، بدون ذکر شده، محروم نشده اند).
در حالی که این میزان مالکیت کل خانه از اواسط دهه ۱۹۶۰ نسبتا ثابت باقی می ماند در حدود ۶۷-۷۰٪،
نرخ مالکیت خانه برای گروه های سنی مختلف متفاوت است.
مسکن در استرالیا نرخ های مالکیت خانه را که در سانسور در استرالیا بین سال های ۱۹۷۱ تا ۲۰۱۶ گزارش شده است،
نشان می دهد که گروه های ۵ ساله انتخاب شده. نرخ مالکیت خانه ۳۰-۳۴ ساله ۶۴ درصد و ۵۰ درصد برای افراد ۲۵-۲۹ ساله در سال ۱۹۷۱ است.
چهل و پنج سال بعد این نرخ ها به طور قابل توجهی کاهش یافته و نرخ مالکیت خانه ۳۰-۳۴ ساله کاهش یافته است ۱۴ درصد تا ۵۰ درصد.
به همین ترتیب، افراد ۲۵-۲۹ ساله به میزان ۱۳ درصد (به ۳۷ درصد) کاهش یافتند.
در حالی که کاهش برای گروه های سنی دیگر واضح است، آنها بسیار کمتر مشخص هستند.
کمتر استرالیایی ها تمایل به داشتن خانه خود را در بازنشستگی دارند.
برای استرالیاهایی که در حال نزدیک شدن به بازنشستگی، برای مثال، گروه های سنی ۵۰-۵۴، ۵۵-۵۹ و ۶۰-۶۴ ساله،
میزان مالکیت خانه در سال ۱۹۹۶ به ترتیب ۸۰٪، ۸۲٪ و ۸۳٪ بود (شکل ۱٫۲). از سال ۱۹۹۶، با این حال،
نرخ تدریجی نرخ مالکیت خانه، به ویژه در گروه سنی ۵۰-۵۴ ساله است که در طی
این ۲۰ سال، ۶٫۶ درصد کاهش داشته است (از ۸۰٫۳ درصد به ۷۳٫۷ درصد).
